എട്ട്‌ മാസമായൊരു ബ്ലോഗ്‌ വാവയുടെ പിറവിയിലേക്കൊരെത്തിനോട്ടമാണീ കുറിപ്പ്..
മോണകള്‍ കാട്ടി ചിരിക്കാന്‍ മാത്രമറിയാവുന്ന ഒരു ബൂലോകപ്പൈതലിന്റെ കഥ.
ആദ്യം തന്നെ എന്നെയീ അക്ഷരക്കൂട്ടായ്മയിലെത്തിച്ച മാന്യ സുഹൃത്തിന് സ്നേഹപൂര്‍വ്വം നന്ദിയോതീടട്ടെ..
ബ്ലോഗ്ഗിങ്ങിന്റെ ABCD അറിയാതിരുന്ന എനിക്ക് ആദ്യനാളുകള്‍ നിരാശയുടെതായിരുന്നു.
പ്രതിഫലം പ്രതീക്ഷിക്കാതെ എടുക്കുന്ന ജോലി പോലെ ആരില്‍ നിന്നും യാതൊരു കമന്റും കിട്ടാതെ വന്നിട്ടും പോസ്റ്റുകള്‍ വഴിക്ക് വഴി വരികയായിരുന്നു..
ഉള്ളില്‍ കെട്ടി നിന്നതെല്ലാം ഒഴുക്കി വിടാന്‍ ഒരു ചാല്‍ കിട്ടിയ ആശ്വാസം.അത്ര തന്നെ..
അപ്പോഴാണ്‌ നിരക്ഷരന്റെ ആദ്യ കമന്റു കിട്ടുന്നത്!!
ഹോ..സ്വര്‍ഗം കിട്ടിയ പ്രതീതിയായിരുന്നു..
പിന്നാലെ വരുന്നു കുഞ്ഞൂസ് എന്ന first follower!
രണ്ടു പേരോടും ഹൃദയത്തിന്റെ ഭാഷയില്‍ സ്നേഹവും നന്ദിയും അറിയിക്കുന്നു.
അവര്‍ തന്ന ആത്മവിശ്വാസം ചില്ലറയല്ല. premature ആയിരുന്ന ഒരു ബ്ലോഗ്‌ അവര്‍ കാരണം ജീവന്‍ വെച്ചു.
ജാലകത്തിലും,ചിന്തയിലും ഒക്കെ ലിസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നത് പിന്നെയും മാസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാണ്.
എന്റെ മനസ്സിനുള്ളിലെപ്പോഴും സംവാദങ്ങളാണ്..എഴുത്ത്കുത്തുകളാണ്..
അത് പകര്‍ത്താനൊരിടം കിട്ടിയപ്പോള്‍ ഞാനനുഭവിച്ച സ്വ്വാസ്ഥ്യം പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ കഴിയില്ല.
ഒരാശയം മനസ്സില്‍ വന്ന് പെട്ടാല്‍പ്പിന്നെ ചപ്പാത്തി ചുടുമ്പൊഴും,കറിക്കരിയുംപോഴും ,വസ്ത്രങ്ങള്‍ തയ്ക്കുംപോഴും ഒക്കെ ഉള്ളിക്കിടന്ന് അത് വളര്‍ച്ച പ്രാപിക്കുകയാണ്..അവിടെ നിന്നത് എഡിറ്റു ചെയ്യപ്പെടുകയാണ്..
പറ്റിയൊരു വാക്കിന് വേണ്ടി മനസ്സലയുമ്പോള്‍ പാചകം മന്ദഗതിയിലാകും..കറി വെച്ച് തീര്‍ന്നാല്‍ അതിനര്‍ത്ഥം തലക്കെട്ട്‌ കിട്ടി എന്നാണ്!
ചുരിദാറിന് ഷേപ്പ് വരുമ്പോഴേക്ക്‌ പോസ്റ്റ്‌ പൂര്‍ത്തിയായിട്ടുണ്ടാകും..
ഇതൊന്നും നടന്നില്ലെങ്കില്‍പ്പിന്നെ അന്നത്തെ ചപ്പാത്തിയുടെ കാര്യം പോക്കാണ്..
ബ്ലോഗിങ്ങ് ഇന്നെനിക്കൊരാവേശമാണ്..,ആശയാണ്..പ്രതീക്ഷയാണ്..
ഒരു തറവാട്ടില്‍ പോകുമ്പോള്‍ നമ്മളനുഭവിക്കുന്ന ആ ഒരു സ്നേഹോഷ്മളത ഇവിടെയെനിക്കനുഭവഭേദ്യമാകുന്നു.
എന്റെ വായുവും,വെള്ളവും,വെളിച്ചവുമായ followers നെപ്പറ്റി പരാമര്‍ശിക്കാതെ ഈ പോസ്റ്റ്‌ പൂര്‍ണമാവില്ല.
സുഖമുള്ള നോവ്‌ മനസ്സിലേക്കിട്ടു തന്ന എല്ലാവര്‍ക്കും സുസമ്മതനായ ഹംസ,
കുഞ്ഞു കഥകളില്‍ കൂടി വലിയ കാര്യങ്ങള്‍ പറയുന്ന കഥാകാരനായ ഇസ്മാഈല്‍(തണല്‍),
ജപ്പാന്‍ എന്ന ഹൈ ടെക് സിറ്റിയില്‍ ആരും പഠിക്കാന്‍ കൊതിച്ചു പോകുന്ന സ്കൂളിന്റെ കാര്യങ്ങള്‍ നമുക്ക് പറഞ്ഞു തന്ന മഞ്ജു,
ബൂലോകവാസികളെ ഒന്നടങ്കം ചിരിപ്പിക്കാന്‍ കരാര്‍ ഏറ്റെടുത്തിട്ടുള്ള നമ്മുടെ സ്വന്തം കണ്ണൂരാന്‍,
'ബ്ലോഗുലകത്തില്‍'എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തി അര്‍ഹിക്കാത്ത അംഗീകാരം തന്ന സ്നേഹമയിയായ മൈത്രേയി,
പാറിപ്പാറി നടന്ന്‌ വിശേഷങ്ങള്‍ വിളമ്പുന്ന എല്ലാവരുടെയും പ്രിയങ്കരിയായ വായാടി,
മേപ്പിള്‍ ലീഫിന്റെ സൌന്ദര്യം തുളുമ്പുന്ന കഥകള്‍ എഴുതുന്ന കുഞ്ഞൂസ്,
ബൂലോകത്താകെയും മാതൃകയായിക്കൊണ്ട്,സേവനത്തിനൊരു നൂതന വഴികാട്ടിയായ നമ്മുടെ ഒരു നുറുങ്ങ് ഹാരൂണ്‍ക്ക,
സഹൃദയനായ ശ്രീനാഥനെ മറക്കാന്‍ പറ്റുമോ? മൈത്രേയി ബ്ലോഗുലകത്തില്‍ എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തിയപ്പോള്‍ അത് കണ്ട രണ്ടു വ്യക്തികളില്‍ ഒരാള്‍.
സ്റ്റൈലന്‍ കഥകള്‍ നമുക്ക് സമ്മാനിക്കുന്ന ഡോക്ടര്‍ ജയന്‍,
അറിയാത്ത ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള്‍ നമുക്കെത്തിച്ചു തരുന്ന നന്മയുടെ പര്യായമായ കുടിവെള്ളം,
മനോഹരമായ കഥകള്‍ എഴുതുന്ന സൂപ്പര്‍ ബ്ലോഗ്ഗര്‍ അവാര്‍ഡ്‌ winner അനില്‍കുമാര്‍,
ഗയാതി വിശേഷങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ്‌ എന്റെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ച് എന്റെ അനിയത്തിക്കുട്ടിയായി മാറിയ ജാസ്മിക്കുട്ടി,
ഞാനുമായി ഒരുപാട് സമാനതകള്‍ ഉള്ള,കാര്യങ്ങള്‍ ലളിതമായും,സരസമായും എഴുതുന്ന,ഭീഷണിയാല്‍ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയായ കുളം fame എക്സ് പ്രവാസിനി,
പ്രവാസകാര്യങ്ങള്‍ രസകരമായി അവതരിപ്പിക്കുന്ന റിയാസും,സലീം.ഇ.പിയും.എന്ത് കൊണ്ടാണെന്നറിയില്ല,ഐക്കരപ്പടി ബ്ലോഗില്‍ എനിക്ക് കയറാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.
ഗൃഹാതുരത്വം ഉണര്‍ത്തുന്ന പോസ്റ്റുകളിടുന്ന ചെറുവാടി,അ ക്‌ബര്‍,അലി,
കവിതകളില്‍ ആഗ്രഗണ്യയായ സ്മിത മീനാക്ഷി,
വരികളിലും വരകളിലും പ്രാവീണ്യം തെളിയിച്ച സിബു,
നിര്‍ദോഷ തമാശകളിലൂടെ നമ്മെ ചിരിപ്പിക്കുന്ന ഹാപ്പി ബാച്ചി,
ബൂലോകത്തെ gentleman ആയ സുകുമാരന്‍ സാര്‍,
കഥാകാരി ജുവൈരിയ സലാം,
പൊറിഞ്ചുക്കഥകളിലൂടെ പ്രസിദ്ധനായ രമേശ്‌,
കണ്ണൂര്‍ക്കാര്‍ക്ക് നല്ല സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് തന്ന പ്രിയപ്പെട്ട കുസുമം,
എന്റെ അടുത്ത ദേശക്കാരായ സ്വപ്നസഖി,റാണിപ്രിയ,നിശാസുരഭി.ഇവരെ എന്നെങ്കിലും കണ്ടുമുട്ടാമെന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയിലാണ് ഞാന്‍.
ഇനിയുമുണ്ട് ഒരുപാട് പേര്‍ അവരൊക്കെയും എനിക്ക് പ്രചോദനമായിട്ടുണ്ട്.
എളയോടന്‍,ശുകൂര്‍ ചെറുവാടി,ശബാന പൊന്നാട്,സാബി ബാവ,ഗോപികൃഷ്ണന്‍,എന്റെ ലോകം,ഷകീബ് കൊലക്കാടന്‍,വേണുഗോപാല്‍,സോണി,ഹഫീസ്,ഇസ്മാഈല്‍ ചെമ്മാട്,ഫൈസുമദീന,സലാം pottengal , സപ്ന ജോര്‍ജ്,ഫയാസ്,കാര്‍ന്നോര്‍,പാലക്കുഴി,പി.എം.കോയ,ഞാന്‍ എന്ന പാമരന്‍,നൌഷാദ്മാര്‍,മനുകൊല്ലം,ഫൈസല്‍.എ,കുട്ടിത്തം വിട്ടുമാറാത്ത ഹൈനക്കുട്ടി..villageman ,moideen angadimugar വിരല്‍ത്തുമ്പ്,മിസ്രിയ നാസര്‍,മുനീര്‍ മാഹി,റഷീദ് പുന്നശ്ശേരി ...
തിരക്കിനിടയില്‍ എഴുതുന്നതിനാല്‍ ആരെയെങ്കിലും വിട്ടുപോയോ എന്നെനിക്കുറപ്പില്ല..അങ്ങിനെ സംഭവിച്ചു പോയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം.
ഫോളോ ചെയ്യാതെ തന്നെ നല്ല കമന്റ്സ് ഇടുന്ന ശ്രീ,ജയരാജ്‌,ഖാദര്‍ക്ക,ഉമ്മു അമ്മാര്‍, എന്‍.ബി.സുരേഷ് തുടങ്ങിയ മാന്യ സുഹൃത്തുക്കളോടും എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് നന്ദി നന്ദി..
പ്രവാസികളുടെ പോസ്റ്റുകളുടെ മാധുര്യം സവിശേഷതയര്‍ഹിക്കുന്നു.ജീവിത ഗന്ധിയാണെന്നത് തന്നെ അതിന്റെ കാരണം.
റഫി സാബിന്റെ പാട്ട് പോലെ,
കടല് കണ്ടിരിക്കുന്നത് പോലെ,
ഇളനീര്‍ കുടിക്കുന്നതുപോലെ
ബ്ലോഗിങ്ങ് ഞാനാസ്വദിക്കുന്നു.
പക്ഷെ,ഞാനിപ്പോഴുംവലിയൊരു ഭൂഖണ്ടത്തിലെ ചെറിയൊരു കോണിലാണ് .
എനിക്കിനിയും സഞ്ചരിക്കാനുണ്ട് ഒരുപാട് ദൂരം..
കണ്ടതിനേക്കാള്‍ കൂടുതലുണ്ട് കാണാന്‍..
Robert frost നെ ഉദ്ധരിക്കട്ടെ:
miles to go before I sleep..
miles to go before I sleep..
തിരക്കുള്ള ബസ്സിലെ ഇരിപ്പിടം കിട്ടാത്ത യാത്രക്കാരിയെപ്പോലെ ഞാനൊരു സീറ്റിനു വേണ്ടി ചുറ്റും നോക്കുകയാണ്..അപ്പോഴും പുറം കാഴ്ചകളില്‍ അഭിരമിച്ച് സംതൃപ്തിയോടെ യാത്ര തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു..
.
